1. Hayatımın kalbimin kocaman bi parçası söküp alınmış gibi hissediyorum, babam benim neşe kaynağımdı arkamdaki koca dağdı.
Böyle işte..
yaza düğünüm olacaktı gerçi düğünlerden hoşlanmam ama ailem istiyor diye yapacaktım.
Tabi ki artık düğün falan yapmak istemiyorum çünkü her şey anlamsız.. annem de çok daha önce hiç düğün göremiycem diye üzülmüştü sevmediğimi söylediğimde.
Bi yandan annem de babamın yanına gittiğinde onun isteğini yerine getiremedim diye pişman olur muyum diye düşünüyorum ama bi yandan hiç istemiyorum işte, hayal bile edemiyorum orada babam yokken gülebildiğimi..
maalesef ki buna yakın bir deneyim yaşamış olanlarınız ne yaptı merak ettim?