iş görüşmesi

1. (link: http://www.youtube.com/watch?v=bgiX-wlbufk izleyek)

2. benim ilk ve tek iş görüşmemde de patronun yardımcısı "bu alanda ilk kez mi çalışacaksınız?" diye sordu ben de "eeööö yok bu benim ilk işim olcak" diye cevap verdim. sonrası bi sessizlik :D

3. zırt zırt iş değiştirmiş bir insan olarak genel bilgi olsun diye yazayım. hem bizim kültürümüzde ayıp olduğu için, hem de kadınlar erkeklere göre bu konuda daha çekingen olduğu için maaş pazarlığında zorlanıyorlar (kadın erkek ayırmıyorum araştırma sonucu bu daha yazmadan sinirlendim bak durduk yere.)

nasıl pazarlık yapıcaz:

- ikcı geldi karşına oturdu ilk kısımları geçtik diyelim. maaş beklentiniz nedir dedi. şak diye bir rakam söyleyemiyorsanız utanıp kızarıyorsanız, "biliyorsunuz benim de (bu alanda/bu departmanda) ilk çalışma deneyimim, o yüzden bir referans noktam yok, ancak benzer pozisyonlardaki kişilere danıştım, şu kadar bir maaşın uygun olabileceğini düşünüyorum." gibi birşeyler diyebilirsiniz.

- aralık verin: 1000-1500 tl aralığında bir maaş almayı bekliyorum. yeni mezunsanız, öğrenciyseniz de köle değilsiniz. ne istediğinizi söyliceksiniz tabi.

- altta kalmaktansa üstten atın daha iyi. çünkü az istersen az vericek tabi. seni mutlu edicek para ne? onu şöyle bakalım. alamadın mı? başla pazarlığa. mesela diyelim 1000 dedi, sen bi tur daha o noktada (tabii ki pozisyon buna uygunsa, yeni mezun ve part time için biraz daha zor bu genelde maaşlar standarttır) "söylediklerinizden bu pozisyonun oldukça yüksek hedefleri olacağını anlıyorum/ekibinizde önemli bir pozisyon olacağını düşünüyorum/çok emek hak eden bir pozisyon olacağını anlıyorum, o yüzden 1000 tlnin biraz daha üzerinde, 1500 tl seviyesinde bir teklif yapabilirseniz bu beni daha mutlu edecektir, ben de bu şirkette uzun yıllar kalmayı hedefliyorum iyi bir yerden başlamak isterim bu yüzden" gibi şeyler söyleyebilirsiniz.

- kimse sizi istediğiniz paradan ötürü reddetmez. kalkıp 2000 liralık ise 25 bin lira para istemezseniz tabi, onu da şuur sahibi bi insan yapmaz zaten. konuşun açık açık, en kötü şunu diyecekler "bizim bu pozisyon için bütçemiz beklentinizin altında kalıyor." ya da daha iyi kalpli bir ikçi sunu der: "bu pozisyon için bütçemiz 1500 lira."

- baktın alamıyor musun? güzel çevir hemen. "bu pozisyonun bana kendimi geliştirebileceğim şanslar vereceğine inanıyorum, markanızla çalışmayı çok isterim, o yüzden sizin de bütçe konusunda beni yönlendirmenizi isterim " falan de.

tebrikler ilk pazarlığınızı yaptınız!

yapılmayacaklar:

- sakin "ama ben sefaköyde oturuyorum" "ailem de zaten şöyle böyle" "üç vasıta gelcem bu ofise" falan demeyin. özellikle tecrübeniz yoksa azsa yakında oturani bulurum ayol ne uğrasıcam diye düşünebilirler, kaldı ki çok profesyonel bir şey değil yani bu söylediğiniz ne iş yapma kalitenizle ilgili, ne yeteneklerinizle. bana bir faydası yok sefaköyde oturmanın. napayım 3 vasıta geliyorsan baban para vermiyorsa diye düşünebilir. bunlar çok kişisel yorumlar, böyle şeylere kıl oluyorlar çoğu. girmeyin böyle şeylere.

- iş görüşmesine giderken aşırı makyaj yapmayın, çok iyi giyinmeyin. tabii ki düzgün temiz profesyonel giyiyinin ama abartmayın. ben böyle özel olarak alınmış ipekliler, marka çantalar, çok iyi paltolar falan giyiyordum bi ara. aklımca iyi profil çizicem. ik direktörü bi arkadaşım "salak mısın anan baban zengin paraya ihtiyacın yok işi de ciddiye almazsın diye düşünüyolar öyle yaptığında, ya verdiğimiz para yetmez diye düşünen olur, ya da paraya ihtiyacın yok diye az para veren olur" dedi. kaş yaparken göz çıkarmışım. dikkat edin siz de.

- görüşmede sordukları annen baban ne iş yapıyor, kardeşin var mı soruları var ya, hani böyle tatlı tatlı sohbet eder gibi laf olsun diye sordukları. bu da yine paraya ihtiyacın var mı, şımarık mısın, sıkıya gelince işi bırakır mısınö annen baban "ah prenses kızım yorulma hemen istifa et" der mi biraz bunları anlamak için. çok iyi çok kötü tablolar çizmeyin, geçiştirin. annem babam maliye bakanlığından emekli diyorum ben. evet yani kendi işleri var falan ama kimse zaten iş görüşmesinden sonra gidip de bağkur kaydı var mı araştırmayacak. hem yalan değil, hem detay yok. yuvarlayın mümkünse. bebek maması fabrikamız var 32 ülkeye ihracat yapıyoruz demeyin, serbest meslek, çocuk ürünleri eheh diyin böyle ne idüğü belirsiz olsun ipucu alamasın ordan.

4. önceden işe başvuran taraf iken şimdi ilan verip seçen taraf konumuna geçtim . şunu söyleyebilirim ki gözlemlerim neticesinde ne öz geçmişte bir özen var ne başvurularda . bu işlerin çok alengirli olduğun ubiliyorum , özellikle büyük büyük yerlerde ama lütfen önce kendimize bir çeki düzen verelim gereksiz yere egolarımızla şişeceğimize . doğru düzgün bir başvuru göremedim şu ana dek ben .

düzenleme :

bir arkadaşımın geri dönüşü neticesinde biraz daha açmak istedim , benim için dikkat çeken kısımları...

ilki fotoğraf . bu çok göze batmıyor ama ilk dikkatimi çeken ve bu konuda uzman kişilerinde ilk dikkat ettikleri ve eleme unsuru sayılabilecek nitelikte bir özellik . çok lakayt gördüklerim var . hiç yok ise ciddi bir fotoğrafınız vesikalık fotoğrafınızı koymayı deneyin . ellerde belde, saçlar savrulmuş ya da erkekler için iş başında gayet sıradan öz geçmiş fotoğrafı bana gayriciddi geliyor .

bir diğer husus ilan da belirtilen özelliğin çok çok dışına çıkılması . özellikle şu şu programlar önemli diye belirtmeme rağmen o programa dair bilgi bulamıyorum . yaş aralığı ve cinsiyet belirtmem rağmen aksi örneklerin çokluğu dikkat çekici .

daha detay kısımlara gelirsek bu meslekte yıllardır olmama rağmen üstelik belge alıyor olmama çok az kalmışken kendimi hiç yeterli görmüyorum . bilenler bilir sürekli mevzuat, düzenleme. ( mali müşavirlik ) hal böyleyken bir kaç yıllık iş deneyimine sahip insanların sorumlu-müdür-üst düzey yöneici sıfatları kariyer döngülerini açıklarken çok sırıtık duruyor.

şu ana kadar dikkatimi çeken hususlar ve seçim yapmam da beni tıkanma noktasına getiren detaylar bunlardır .

5. kritik mevzu.

ben hala bişeyleri çözmeye çalışıyorum. genellikle maaş beklentimi söylediğimde yüksek bulunup üstüm çizilebilyor.

en son bi yerde maaş belirtmediğimde çok komik bir rakam biçmişlerdi bana. dalga geçer gibi açık açık hakkımı yemeye kalkmışlardı ki mesai saatleri zaten zorlayıcıyken üstüne bir de her gün mesaiye kalıp bunun ücretini ayrıca vermiyorlardı. o yüzden eğer yer gerçekten kesinlikle çalışmak istediğiniz bi yerse ve maddi konuda bi desteğiniz zaten varsa (gizlinot: ailenizin yanında yaşıyosanız filan) zamanla maaşınızın yükselmesine ok diyosanız ancak o zaman maaş belirtmemezlik yapın. benim için artık böyle bi seçenek yok. onun yerine şöyle yapmayı tercih ediyorum. daha politik konuşmaya özen gösteriyorum. "aklımda kesin bir rakam yok ama en son çalıştığım yerde aldığım maaştan daha az almayı da istemem açıkcası" tabi bu noktadan sonra önceki çalıştığınız yerin maaşını illa ki soruyorlar. siz burda gerçeği söylemek zorunda değilsiniz. istediğiniz maaşın dolaylarında birşey söyleyin. genellikle kimse eski yerinizi arayıp da maaş bilginizi sormuyor. diğer yandan bu maaşı daha önce zaten almış görünmeniz de işverenin düşüncelerini etkiliyor.

ama sözümona 'önceki maaşınız' çok uçuk ve gerçek dışı bi tutar olmamalı tabi. yani bu bahsettiğim tavsiye de aslında sizin almanız gereken asıl maaş değil de sizi geçindirecek olmazsa olmaz maaş miktarı kadar oluyor aslında. mesela ben iç mimarlar odası 2015 asgari iç mimar maaşını 3500tl belirttiği halde önceki aldığım maaş olarak belirttiğim tutarı en fazla 1900 filan diyebiliyorum. zira kolay kolay hiç bi yerde 3500 alamıyoruz :/ o yüzden her ne kadar almam gereken rakam bu olsa da ben bunu söylesem kim inanır? hiç kimse:/ zaten 1900tl de almadım hiç bi zaman.

6. sigara "içmemenizi" problem eden ve sizi yakasına taktığı chanel broştan daha ucuza çalıştırmaya çalışan iş verenlerle karşılaşabileceğiniz pek sevimli zaman dilimi.

7. Üniversiteden yeni mezun olmuştuk(gizlinot: 8 sene önce falan), 2 kafadar ilk kez turkcell in çağrı merkezine başvurduk. Görüşmeye çağrıldık. Neyse efenim bir bir güzel giyindik süslendik, yola koyulduk. Şehir merkezinden baya uzakta bir yere Görüşmeye gittik. Formlar falan derken 6 kişi falan bir odaya aldılar bizi. Sohbet muhabbet, etkili iletişim, sabır sınırları falan konuştuk. Rollplay falan yaptık. Her şey bitti tatar hanım ve kafadarı kalsın diğerleri çıkabilir dediler. Vay efendim biz sizinle çalışmak istiyoruz, şartlarımız bunlar, gerekli evraklar bunlar. Siz düşünün evraklarınızı ayarlayın bize geri dönüş yapın. Neyse çıktık odadan arkadaş bana bakıyor ben ona. "Lan bunlar bizi niye kabul etti? Kesin bu işte bir bit yeniği var" dedik ve koşar adım binadan uzaklaştık. Sonra ne mi oldu ? Bizden sonra başvuran arkadaşlarımız takım lideri falan oldu paraları cukkalıyorlar. Biz hala asgari ücret...

Resmen bizi kabul ettikleri için işi kabul etmedik. Tabiki ailelere kabul edilmediğimizi söyledik.

8. 2 hafta önce çok çok çok istediğim bir iş için görüşüyorduk. kişilik testi bir yana paris kedisi nasıl bir insandır dediler. aklıma hiçbir şey gelmedi. minnoş bir insanımdır dedim. güldüler ben de güldüm. arkadaşlarım hatta staj yaptığım yerdeki yöneticilerim de bana minnoş derlerdi dedim. güldüm, güldük. 2 hafta oldu tekrar aramadılar. iyi bok yedim diyorum kendime (gbkz: swh )

9. İş görüşmesinde " işiniz gereği sık sık Torino'ya gitmek zorunda kalabilirsiniz. Projenize göre belki 1 hafta belki 2 yıl. Bununla ilgili probleminiz olur mu? Lütfen iyice düşünüp cevap verin. Mülakat esnasında heyecanla evet evet diyen ama işe alındıktan sonra zorluk çıkaran/ gitmemek için direten adaylarımız oldu. biz de zor durumda kaldık. Bu bizim için önemli" dediler. kankalarımla konuşuyormuşçasına boş bulunup " bana uyar, kafa tatili olur" dedim. Gülerek " biz sizi oraya iş için göndereceğiz yalnız tatile değil" dedi bölüm yöneticisi. " ben zaten bana tatil olur demedim. Bana kafa tatili olur dedim. Benim tenimin değil beynimin güneş görmeye ihtiyacı var. Bu karanlık ülkede bu mümkün değil" dedim.  "Sizi çok iyi anlıyorum, haklısınız" dedi. 

Bazen iş yerinde dünyanın en mal hatalarını yapıyorum. Hata yaptıkça kendime sinir olup iyice dağıtıyorum sinir küpü gibi geziyorum.  Yöneticim " cherie sen bu aralar bi bunaldın yine, göndereyim seni git bak ne yapıyorlar. Güneşsiz kaldın:ddd " diyerek inşaat izlemeye gönderir gibi beni Torino'ya yolluyor. Gidip 1-2 hafta takılıyorum hiç yoktan iş icat ediyorum. İnş alt metinde " beynin güneşsiz ve oksijensiz kalmış aptal karı, git bi kendine gel işleri bombok etme daha fazla" demeye getirmiyordur. Öyleyse gerçekten çok ama çok küserim....