yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (8)
    • medya (0)

    1. Fark edilme özlemi.

    Ukte.

    25 mayıs 2016 20:19

    2. bir insanı hem çok kırılgan hem çok acımasız birine dönüştürebilir.üstelik sevilmemişliğin bir tedavisi ya da gidip sevgi satın alabileceğin bir mağaza yok.mecbur bekleyeceksin biri gelip karşılıksızca sevsin diye ama o beklemenin de sonu yok.

    en çok çocuklara ve hayvanlara dayanamıyorum o her sevgi kırıntısına koşan hallerine, oysa sadece var oldukları için bile sevilmeyi hak ediyorlar.

    25 mayıs 2016 21:12

    3. Herkes sevgiye aç, hayvanlar, insanlar hatta bitkiler bile. Fakat ben bu açlığı sevmiyorum, melankolik takılmak daha çok hoşuma gidiyor.

    3 aralık 2017 00:13


    4. sevgi açlığı deyince çocuk yuvası ve yetiştirme yurtlarında yaşayan çocuklar geliyor benim de ilk etapta aklıma. gönüllü olarak haftanın belli günleri de olsa ziyarete gittiğinizde o çocukların birden etrafınızı sarması, kafalarını size sürte sürte kendilerini sevdirmeye çalışmaları kelimelerle ifade edilemeyecek türden. evet o yurtlarda belli ölçüde her ihtiyaçları karşılanıyor, karınları doyuyor, akşam oldu mu yatacak sıcak bir yatakları, sizin çocuğunuzunki kadar olmasa da oyuncakları, o oyuncakları paylaştıkları arkadaşları var belki ama ruhen sevgiye aç o çocuklar. iki tatlı söz duymak, bir gülücük, minicik de olsa bir ten teması bile o an için kendilerini güvende hissetmeye, onları mutlu etmeye yetebiliyor. oyuncaklar değil, sizinle birlikte kitap okumak, yerde oturup öyle amaçsızca yuvarlanmak bile onlar için mutluluk sebebi. o çocuklar kimsesiz değil, orada onlarla elinden geldiği kadarıyla ilgilenen, işini hakkıyla yapan bakıcı anneleri elbette var, ama sadece bir başkası tarafından gelecek sevgiye, biraz daha yakından ilgilenilmeye ve ekstra korumaya ihtiyaç duyuyorlar.

    aynı şey huzurevleri için de geçerli elbette. sonuçta sevgi her yaşta ihtiyaç duyulan bir şey. ben burada özellikle çocuklardan bahsettim, küçük oldukları için mi, yoksa benim kabaran annelik duygularımdan mı orası bilinmez tabii. bir çocuğa o an için bir kez sarılmak sizin için son derece sıradan bir eylem olsa da, onun için tarifsiz bir mutluluk, gözlerinin birden parlaması demek çünkü. onu görmek, o anı yaşamak da her şeye değiyor işte.

    3 aralık 2017 01:26

    5. ben de sokağa çıkıp herkese her canlıya sarılma isteği yaratan başlık

    belki herkes bunu yapsa kurtarabilir miydik dünyayı?

    akrabamın kedisi ne kadar seversek sevelim sevgiye aç ... doymuyor hatun... benim gibi.. ama beni onun kadar seven yok :(

    3 aralık 2017 07:15

    6. Sevmeye ve sevilmeye hiç doymam sanırım. İnsan nasıl doyar ve tamam sevme artık diyebilir kii. Sevdikçe sevesim, sevildikçe sevilesim gelir benim .

    3 aralık 2017 09:31

    7. Sevmek,sevilmek istemenin bile kötüye kullanıldığı bir zamanda yaşıyoruz,sebebi bu olabilir.kendimden örnek vereyim hemen,çocuğun tekiyle konuşuyoruz bana etrafinda erkek mi yok yani ne? yazıyor.Başka birisi olur sizi cepte tutmaya çalışır,seviyormus gibi davranır falan diye gider.

        Sevginin karşılıksız ve en çok olduğu yeri de söylememe gerek yok sanirim,anneciime sarılırım bende.

    3 aralık 2017 10:03


    8. başkasının sevgisine değil de, kendimi sevmeye açım sanırım. nasıl yapılacağını bilmeyişimin aksine pek mümkün olmadığını biliyorum.

    3 aralık 2017 21:49