süslülerin izledikleri son film

2011. Shutter islandı izledim (gizlinot: İlk defa )(gizlinot: Evet mağara soğuktu) defalarca izlenesi bir film.

2012. promising young woman. 2020 yapımı, carey mulligan'ın başrolde olduğu oldukça ağır bir film. hakkında spoiler vermeden konuşmanın zor olduğu, mayın tarlası gibi bir film ayrıca.

---spoiler---

ödül sezonu açılmıştır, cümleten hayırlı olsun.

konuyu kısaca özetlemek gerekirse arkadaşı tecavüze uğrayan bir kadının yaşadığı travma ve arkadaşının hakkını arayıp intikam alması işleniyor. me too akımının etkisiyle yapılan filmler artık fazlasıyla çoğaldı ve kendine ödül törenlerinde yer bulabilmeye başladı. geçtiğimiz sene filmlerinden bombshell (skandal) örnek verilebilir. filmin vermek istediği mesajı anlamlı ve doğru buldum, fazla didaktikleşmeyen mesaj içerikli filmlerin yapılması, güncel sorunların aydınlatılmasında ve çözülmesinde fayda sağlayabilir. sinemanın konusu her şey olabilir. bazı gerçeklerin yüzümüze tokat gibi çarpması gerekiyor. sinematografi ve oyunculuklar da gayet güzeldi ancak senaryoyla ilgili ciddi sıkıntılar var ve bu filmi zayıflaştırmış, b sınıfı gerilim filmlerine benzetmiş.

filmin başından sonuna dek yalpalayarak ilerleyen bir senaryo var. bence senarist ne anlatmak istediğini bilememiş ve biraz oradan, biraz buradan yazayım derken senaryo mahvolmuş. ilgi çekici bir şekilde başlayan filmin ilk bir saati güzel gidiyor. sonrasında cassie ile ryan'ın romantik komedi havasındaki sahneleri sıkça eleştirilmiş mesela, bence de filmin havasını bozdu ancak filme bilinçli konulduğunu düşünüyorum. paris hilton'lu sahneler başladığı andan itibaren ryan'ın nina'ya tecavüz edilirken izleyenlerden biri olduğunu anladım. bayram değil seyran değil, filmin finaline daha bir saat var, yönetmen niye cassie'yi mutlu etti? senaryo finali hariç tahmin edilebilir bir şekilde ilerledi. (gizlinot: filmin başında cassie'nin seri katil olduğunu düşünmüştüm ama sadece erkeklerin gözlerini korkutuyormuş. cassie de püripak melek gibi gösterilmiyor aslında, yaşadıklarının da etkisiyle her insan gibi iyi ve kötü dengesi var içinde.) (gizlinot: intikam hikayeleri de tam olmadı sanki. madison'ın o videonun olduğu telefonu ve videoyu saklaması mesela, o da zorlamaydı.)

filmin birden fazla finali var ve sonuncu ters köşeyi de kötü buldum ben. cassie'nin yakıldığı sahnede şok oldum, gözlerim doldu. bunu yapanların hayatlarına hiçbir şey yokmuş gibi devam etmeleri mide bulandırıcıydı ve yakalanmaları gerekiyordu ama bunun sonradan gönderilen mesajlar (gizlinot: aslında seyirciye gönderilen mesajlar, ''böyle mi biteceğini sandın?'') yoluyla olması etkileyicilikten uzaktı. ryan yaptığından pişman olup polislere adresi verse ve bu yolla anlaşılsa daha ayakları yere basan bir final olurdu. ya da cassie ölmeseydi ve düğün günü videoyu herkese ifşa etseydi.

vermek istediği mesaj bakımından çok kıymetli ancak bir bütün olarak zayıf bir film olduğunu düşünüyorum. carey mulligan'ı (gizlinot: an education, inside llewyn davis, brothers filmlerindeki oyunculuğu etkileyiciydi.) çok severim, iyi oynamış, ödülü kazanırsa sevinirim ama kazanamazsa da üzülmem sanki. duygusal düşünürsem frances'in üçüncü kez oscar almasındansa carey alsın tabii. daniel day-lewis de üç kez oscar almıştı. bir oyuncu yetenekliyse on kere de alabilir, bunun bir sınırlandırması olmamalı ama hep aynı kişilerin almasındansa (gizlinot: üstelik yakın aralıklarla, meryl streep 30 yıl arayla almıştı mesela ama frances daha dört sene önce almıştı.) yeni isimlerin kazanmasını ve çeşitlilik olmasını tercih ederim.

trivia: filmin sonundaki iki şerefsiz (gizlinot: damat ve arkadaşı) (bkz: veronica mars)'ın iki eski sevgilisi piz (chris lowell) ve leo'ydu (max greenfield). dedektif de crazy ex-girlfriend'deki paula'nın kocası. açılış sahnesindeki kişi de adam brody, gerçi diğer isimlere göre nispeten tanınabilecek biri. nereden hatırlıyorum ben bu oyuncuları derseniz diye yazayım dedim.

---spoiler---

2013. charlize theron'ın muhteşem bir performans gösterdiği ve oscar'ı da kazandığı 2003 yapımı monster. theron rolü için kilo almış ve aileen'a haddinden fazla benzemiş. christina ricci ise gerçek hayattaki selby'ye zerre benzemiyor, şaşırdım. boys don't cry'ın castingi çok daha başarılıydı, karakterler gerçek hayattaki karşılıklarına birebir benziyordu. akademi gerçek yaşam hikayelerini çok seviyor olacak ki her sene oyunculuk dallarını bu tarz biyografi filmleri kazanıyor. film gerçek bir hikayeden uyarlama ve merak edenler varsa kazıklı maria'nın (link: https://www.youtube.com/watch?v=ZEj01OtTWqY podcastlerini) de dinleyebilir. (gizlinot: bu tarz filmleri seviyorum, gerçek hayatta yaşanmış olaylar hakkında az veya çok bir bilgi sahibi olabiliyorsunuz.) akıcı ama hikaye olarak boğucu, çok bir sürprizi olmayan ama şahane oyunculuk için izlenilebilir bir film.

---spoiler---

küçüklüğünden beri zor bir hayat süren aileen'ın ona tecavüz edip öldürmeye çalışan bir adamı öldürmesiyle birlikte bir seri katile dönüşme süreci konu alınıyor. selby ile tanışan aileen, yeni bir hayat kurabileceğine inanıyor ancak her şey daha da kötü oluyor. başlangıçta aileen çok saf ve masum bir kadın aslında. kafasına göre avukat ya da veteriner olabileceğini düşünebiliyor. etrafındaki insanlar tarafından sürekli sömürülmüş ve hor görülmüş. aslında ona uzanan bir yardım eli olsa, etrafındaki toksik insanlardan kurtulup kendi yoluna bakabilse kurtulabilirdi. selby ile aralarındaki ilişki çok manipülatifti ve aralarında gerçekten bir aşk yoktu. aileen hayata tutunmak için onu seven bir destekçisi olmasını istedi, kendini sevmek için zorladı. selby ise kendine bakacak birini arıyordu. çalışmak yerine tüm gün evde oturup kaynağının nereden geldiğini bilmediği harcarken her şey çok güzeldi. fahişeliği bırakmak istemesine rağmen aileen'ı desteklemeyecek kadar da mızmız ve bencildi. aileen'ın ilk cinayeti nefsi müdaafaydı ancak sonraki cinayetlerindeki kurbanlar hep masum insanlardı. aileen bir yere kadar empati kurulabilecek bir karater bence. (gizlinot: yani, ilk herif dışında diğerlerinin masumiyeti de sorgulanabilir ancak selby'nin dediği gibi, bu yüzden insanları öldüremezsin.) keşke böyle olmasaydı, çok zor ve üzücü bir hayat hikayesi, bazı şeylerin bir yerden sonra geri dönüşü olmuyor işte.

---spoiler---

2014. Platform - konusu ve islenis sekli ilginc basarili bir film. Gelir esitsizligi, insanlarin bencilligi gibi temalara distopik bir duzen uzerinden elestiren bir film olmus. Tavsiye ederim

2015. todos lo saben. boş zamanda değerlendrilebilir. filmin 1 saat 23. dakikalarında javier bardem'in sandalyeye çökmüş haldeki bakışlarına uzun süre takılı kaldım...

2016. Kardeşimle film geceleri yaparız, genelde gizem gerilim seviyoruz, korku filmi de seviyoruz ama ben sonra bir hafta gölgelerde adamlar hayaletler görüyorum. (gizlinot: aşırı korkağımdır lol)

Bu ara çok güzel filmler izledik son bir iki haftada:

-parazit, başlığı da açılmış mutlaka izleyin, bitince boğazınıza yumru oturuyor. 

-knives out, acayip güzel bir whodunnit, daniel craig'in slave owner aksanı ayrıca beni benden aldı. 

-the devil all the time, minnacık kasabalarda birbirine bağlı iç içe geçmiş hikayeler ve suç. 

Hepsi tek kelimeyle mükkemmelldi. Parazit filmini ödül almasına rağmen biz tesadüfen bir youtube yorumuyla bulduk. Mal ötesi The curse of la llorana filmini izlemeden önce kardeşim YouTube yorumlarına bakarken "saçmasapan film bunu izleyeceğinize gidin parazit izleyin" yazmış birisi, allah kendisinden razı olsun acayip haklıydı. 

2017. aşk ve gurur, tabii ki önyargıyla izlemiştim ama çok tatlı ve kitabı çok güzel yansıttığını düşünüyorum. genelde bu tür filmleri sevmem ama sanırım alanında en iyilerden

2018. space sweepers. SJK uzun zamandır yoktu özlemiştik. uzay konulu bilim kurgu filmlerin sevenler için güzel bir yapım. ben beğendim

2019. Gaspar noe-Love. Çok övülüyor ama ben beğenmedim 

2020. Rose adasının inanılmaz hikayesi.

Çok Beğendim. Gerçek bir hikayeymiş, bilmiyordum. Filmin Mizah anlayışı bana big lebowski'yi anımsattı, hoştu.